(Gen 9:11-13) At aking pagtitibayin ang aking tipan sa inyo; ni hindi ko na lilipulin ang lahat ng laman sa pamamagitan ng tubig ng baha; ni hindi na magkakaroon pa ng bahang gigiba ng lupa. At sinabi ng Dios, Ito ang tanda ng tipang ginawa ko sa inyo, at sa bawa’t kinapal na may buhay na kasama ninyo sa buong panahon: Ang aking bahaghari ay inilalagay ko sa alapaap, at siyang magiging tanda ng tipan ko at ng lupa.

Matapos Niyang Gawin ang Lahat ng mga Bagay, Nakumpirma at Muling Naipakita ang Awtoridad ng Maylalang sa Kasunduan ng Bahaghari
Palaging nakikita ang awtoridad ng Maylalang at ipinatutupad sa lahat ng mga nilalang, at hindi Niya lang pinamumunuan ang kapalaran ng lahat ng mga bagay, ngunit pinamumunuan din ang sangkatauhan, ang espesyal na nilalang kung saan ay Kanyang nilikha gamit ang Kanyang sariling mga kamay, at kung saan ay mayroong ibang istruktura ng buhay at umiiral sa ibang anyo ng buhay. Matapos gawin ang lahat ng mga bagay, hindi huminto na ipakita ng Maylalang ang Kanyang awtoridad at kapangyarihan; para sa Kanya, ang awtoridad kung saan pinanghawakan Niya ang kapangyarihang maghari sa lahat ng mga bagay at ang kapalaran ng buong sangkatauhan, pormal lamang na nagsimula nang ang sangkatauhan ay tunay na isinilang mula sa Kanyang kamay. Nilayon Niyang pangasiwaan ang sangkatauhan, at pagharian ang sangkatauhan, nilayon Niyang iligtas ang sangkatauhan, nilayon para tunay na makamtan ang sangkatauhan, para makamtan ang sangkatauhan na maaaring mamahala sa lahat ng mga bagay, at nilayon Niyang gawin ang naturang sangkatauhan na mabuhay sa ilalim ng Kanyang awtoridad, at makilala ang Kanyang awtoridad, at sundin ang Kanyang awtoridad. Kaya, opisyal na nagsimulang ipakita ng Diyos ang Kanyang awtoridad sa lahat ng tao gamit ang Kanyang mga salita, at simulang gamitin ang Kanyang awtoridad para maunawaan ang Kanyang mga salita. Siyempre, naipakita ang awtoridad ng Diyos sa lahat ng mga lugar sa panahon ng prosesong ito; kumuha lang ako ng ilang mga partikular, mga kilalang halimbawa kung saan ay maaari ninyong maintindihan at makilala ang pagiging bukod-tangi ng Diyos, at maintindihan at makilala ang natatanging awtoridad ng Diyos.

May pagkakapareho sa talata sa Genesis 9:11-13 at ang mga talata sa itaas patungkol sa pagkatala ng paglikha ng Diyos sa mundo, ngunit may kaibahan din. Ano ang pagkakapareho? Ang pagkakapareho ay nasa paggamit ng Diyos ng mga salita upang gawin kung ano ang binabalak Niya, at ang kaibahan sa talatang ito ay ang pakikipag-usap ng Diyos sa tao, kung saan ay nagtatag Siya ng kasunduan sa tao, at sinabi sa tao kung ano ang nilalaman ng kasunduan. Nakamit ang paggamit ng awtoridad ng Diyos sa panahon ng pakikipag-usap Niya sa tao, ibig sabihin na, bago ang paglikha sa sangkatauhan, mga tagubilin ang mga salita ng Diyos, at mga utos, kung saan ay ibinigay sa mga nilalang na Kanyang ninais likhain. Ngunit ngayon mayroon nang makikinig sa mga salita ng Diyos, at kaya ang Kanyang mga salita ay parehong pag-uusap sa tao, at pangaral at payo rin sa tao, at higit pa rito, mga kautusan ito na ibinigay sa lahat ng mga bagay na sakop ng Kanyang awtoridad.

Anong pagkilos ng Diyos ang nakatala sa talatang ito? Nakatala rito ang kasunduan na itinatag ng Diyos sa tao matapos ang paggunaw Niya sa mundo sa pamamagitan ng baha, sinasabi nito sa tao na hindi na muling maghahatid ang Diyos ng naturang pagkagunaw sa mundo, at sa dulo nito, lumikha ang Diyos ng tanda—at ano ang tandang ito? Sinabi sa Kasulatan na “Ang aking bahaghari ay inilalagay ko sa alapaap, at siyang magiging tanda ng tipan ko at ng lupa.” Ito ang orihinal na mga salita na binigkas ng Maylalang sa sangkatauhan. Habang sinasabi Niya ang mga salitang ito, lumitaw ang bahaghari sa harapan ng tao, kung saan ay nananatili hanggang ngayon. Nakikita ng lahat ang naturang bahaghari, at kapag nakita mo ito, alam mo ba kung paano ito nagpapakita? Walang kakayahan ang siyensya na patunayan ito, o hanapin ang pinagmulan nito, o tukuyin kung nasaan ito. Dahil tanda ang bahaghari ng kasunduan na itinatag sa pagitan ng Maylalang at tao; hindi nito kailangan ng maka-siyensyang basehan, hindi ito ginawa ng tao, ni hindi ito kayang baguhin ng tao. Pagpapatuloy ito ng awtoridad ng Maylalang matapos Niyang bigkasin ang Kanyang mga salita. Ginamit ng Maylalang ang Kanyang sariling partikular na paraan para tumalima sa Kanyang kasunduan at Kanyang pangako sa tao, at kaya ang paggamit Niya sa bahaghari bilang isang tanda ng kasunduan na Kanyang itinatag ay isang kautusan at batas ng kalangitan na magpakailanman ay mananatiling di nagbabago, kahit pa patungkol sa Maylalang o sa nilikhang sangkatauhan. Ngunit ang di nagbabagong batas na ito, kailangan itong sabihin, ay panibagong tunay na pagpapahayag ng awtoridad ng Maylalang kasunod sa paglikha Niya ng lahat ng mga bagay, at kailangang sabihing walang hangganan ang awtoridad at kapangyarihan ng Maylalang; Ang paggamit Niya sa bahaghari bilang tanda ay pagpapatuloy at karugtong ng awtoridad ng Maylalang. Isa na naman itong kilos na ginawa ng Diyos gamit ang Kanyang mga salita, at tanda ng kasunduang itinatag ng Diyos sa tao gamit ang mga salita. Sinabi Niya sa tao na kung ano ang Kanyang inayos ay matutupad, at sa kung papaanong paraan ito matutupad at makakamit, at sa paraang ito ang bagay ay natupad ayon sa mga salita mula sa bibig ng Diyos. Tanging Diyos lamang ang mayroong ganoong kapangyarihan, at ngayon, ilang libong taon matapos Niyang bigkasin ang mga salitang ito, maaari pa ring tumingin ang tao sa bahaghari na binigkas mula sa bibig ng Diyos. Dahil sa mga salitang binigkas ng Diyos, nanatiling walang pagbabago at ‘di nagbabago ang bagay na ito hanggang sa ngayon. Walang sinuman ang makatatanggal sa bahagharing ito, walang makapagbabago ng mga kautusan nito, at umiiral lamang ito para sa mga salita ng Diyos. Ito mismo ang awtoridad ng Diyos. “Kasingbuti ng Diyos ang Kanyang salita, at matutupad ang Kanyang salita, at kung ano ang naipatupad ay mananatili magpakailanman.” Malinaw na ipinahayag ang mga naturang salita rito, at malinaw itong tanda at katangian ng awtoridad at kapangyarihan ng Diyos. Wala o ‘di nakita ang naturang tanda o katangian sa anumang mga nilikhang katauhan, ni hindi ito nakita sa anumang di-nilikhang mga katauhan. Sa natatanging Diyos lamang ito, at tinutukoy ang pagkakakilanlan at diwa na ang Maylalang lang ang mayroon mula sa mga nilikhang iyon. Kasabay nito, tanda at katangian din ito na, maliban sa Diyos Mismo, hindi ito maaaring daigin ng anumang nilikha o di-nilikhang katauhan.

Ang pagtatatag ng Diyos sa Kanyang kasunduan sa tao ay isang pagkilos na may malaking kahalagahan, at isang sinadya Niyang gamitin para makipag-usap ng katotohanan sa tao at sabihin sa tao ang Kanyang kalooban, at hanggang sa katapusan gumamit pa rin Siya ng natatanging paraan, gamit ang espesyal na tanda para magtatag ng kasunduan sa tao, tanda na kung saan ay isang pangako ng kasunduan na Kanyang itinatag sa tao. Kung gayon, malaking pangyayari ba ang pagtatatag ng kasunduang ito? At gaano ba ito kalaki? Ito ang napakaespesyal sa kasunduang ito: Hindi ito isang kasunduang itinatag sa pagitan ng dalawang tao, o isang grupo at ng iba, o isang bansa at isa pa, ngunit isang kasunduang itinatag sa pagitan ng Maylalang at ng buong sangkatauhan, at mananatili itong may bisa hanggang sa araw na buwagin ng Diyos ang lahat ng mga bagay. Ang Maylalang ang tagapagpatupad ng kasunduang ito, at ang Maylalang din ang tagapagpanatili nito. Sa madaling salita, ang kabuuan ng kasunduan ng bahaghari na itinatag sa sangkatauhan ay natupad at nakamit ayon sa pag-uusap sa pagitan ng Maylalang at sangkatauhan, at nananatili pa rin hanggang ngayon. Ano pa ba ang maaaring gawin ng mga nilalang kundi ang magpasakop, at sumunod, at maniwala, at magpahalaga, at sumaksi, at magpuri sa awtoridad ng Maylalang? Walang sinuman kundi ang bukod-tanging Diyos lamang ang may kapangyarihang magtatag ng naturang kasunduan. Ang pagpapakita ng bahaghari, muli’t muli sa bawat panahon, ay nagpapahayag sa sangkatauhan at tinatawag ang kanyang atensiyon sa kasunduan sa pagitan ng Maylalang at ng sangkatauhan. Sa patuloy na pagpapakita ng kasunduan sa pagitan ng Maylalang at ng sangkatauhan, hindi ipinakikita sa sangkatauhan ang bahaghari o ang mismong kasunduan, ngunit ang di nagbabagong awtoridad ng Maylalang. Ang pagpapakita ng bahaghari, muli’t muli sa bawat panahon, ay nagpapakita ng matindi at mapaghimalang mga gawa ng Maylalang sa mga nakatagong lugar, at kasabay nito, ay isang mahalagang nagpapahiwatig sa awtoridad ng Maylalang na hindi kailanman kukupas, at magpakailanmang di magbabago. Hindi ba ito pagpapakita ng panibagong aspeto ng natatanging awtoridad ng Maylalang?

mula sa Pagpapatuloy ng Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao
 

Bible Study in Tagalog has rich content, including many great articles and videos which cover various topics like the Bible prophecies, the Lord's return, and the knowledge of God. They can help you with your Bible study.