Ang tahanan ni David ang nakatanggap ng pangako ni Jehova, at isa itong sambahayan na tumanggap sa pamana ni Jehova. Dati ito ay isa sa mga angkan ng Israel at kabilang sa mga taong pinili. Sa panahong iyon, si Jehova ay nagtakda ng isang kautusan para sa mga Israelita na ang lahat ng mga taong Judio na kabilang sa tahanan ni David, lahat silang mga isinilang sa tahanan ni David ay makakatanggap ng Kanyang pamana. Makakatanggap sila ng makasandaang beses at matatamo ang katayuan bilang mga panganay na anak na lalaki. Sa panahong iyon, sila ang pinaka-itinaas sa gitna ng lahat ng mga Israelita—tinaglay nila ang pinakamataas na posisyon sa lahat ng mga sambahayan ng Israel, at tuwiran nilang pinaglingkuran si Jehova sa templo, suot ang mga damit pampari at mga korona. Sa panahong iyon, tinawag Niya sila bilang mananampalataya at mga banal na tagapaglingkod at natamo nila ang paggalang ng lahat ng iba pang mga angkan ng Israel. Kaya, sa panahong iyon silang lahat ay buong galang na itinuturing na mga panginoon—ito ang gawain ni Jehova sa Kapanahunan ng Kautusan. Sa kasalukuyan pinaglilingkuran pa rin nila si Jehova sa templo sa ganitong paraan, kaya sila ay mananatili bilang mga itinalagang mga hari ni Jehova. Walang makakakuha ng kanilang korona, at walang sinuman ang makapagbabago sa kanilang paglilingkod sapagkat sila ay nabibilang sa tahanan ni David mula sa umpisa; ito ang ipinagkaloob sa kanila ni Jehova. Ang dahilan kung bakit hindi kayo nabibilang sa tahanan ni David ay sapagkat hindi kayo mula sa Israel, ngunit nabibilang kayo sa mga tahanan sa labas ng Israel. Gayundin, ang iyong kalikasan ay hindi upang sambahin si Jehova, ngunit upang kalabanin Siya, kaya wala kayong kaparehong pagkakakilanlan kagaya nilang mula sa tahanan ni David at hindi kayo kabilang sa isa sa mga yaong makakatanggap ng Aking pamana. Lalong hindi kayo ang makakatanggap ng makasandaang beses.

Maraming mga iba’t-ibang mga tahanan at maraming iba’t-ibang mga angkan sa Israel nang panahong iyon, ngunit lahat sila ay mga taong pinili. Gayunman, ang kaibahan mula sa ibang mga bansa ay na ang mga tao sa Israel ay inuuri, ipinakikita ang pagkakaiba ng kanilang mga posisyon sa harapan ni Jehova, at ang kaharian ng bawat tao ay inilalatag alinsunod sa kanilang iba’t-ibang mga angkan. Sa mga bansa maliban sa Israel, hindi basta na lamang maituturing ng mga tao ang kanilang mga sarili na kabilang sa mga tahanan ni David, ni Jacob, o ni Moises. Ito ay sasalungat sa katotohanan—ang mga pangalan ng[a] mga angkan ng Israel ay hindi maaaring basta na lang di-tamang magamit sa ibang mga bansa.

Palaging nagagamit ng mga tao nang hindi tama ang mga pangalan ni David, ni Abraham, ni Esau, atbp., o sasabihin nila: “Tinanggap na namin ngayon ang Diyos, kaya kami ay sa tahanan ni Jacob.” Ang pagsasabi ng mga salitang ito ay walang batayang pangangatuwiran lamang ng tao at hindi tuwirang mula kay Jehova, ni ito ay nagmumula sa Aking sariling mga ideya. Ito ay kalokohan lamang ng tao! Kagaya lamang ng isang mananalumpati na nililito ang tama at mali, walang batayang ibinibilang ng mga tao ang kanilang mga sarili bilang mga inapo ni David o bahagi ng sambahayan ni Jacob, at pinaniniwalaan nila na sila ay karapat-dapat doon. Nalalaman ba ng mga tao na yaong mga nasa tahanan ni David ay matagal nang itinalaga ni Jehova, at hindi si David ang nagtalaga sa kanyang sarili bilang hari? Gayunman, marami ang walang-kahihiyang nag-aangkin na kabilang sila sa mga inapo ng tahanan ni David—ang mga tao ay napaka-mangmang! Ang katotohanan ay ang mga bagay ng Israel ay walang kinalaman sa mga Gentil—sila ay dalawang bagay na magkaiba, at lubos na walang kaugnayan. Ang mga bagay ng Israel ay masasabi lamang sa mga tao ng Israel, ngunit ang mga Gentil ay ganap na hindi kasangkot, at ang gawain na kasalukuyang ginagawa sa mga Gentil ay walang kinalaman sa mga tao sa Israel. Kung ano ang sinasabi tungkol sa mga Gentil ay pagpapasyahan sa pamamagitan ng Aking kasalukuyang sinasabi, at ang gawaing ginagawa sa Israel ay hindi maaaring kumilos bilang isang uri ng gawain sa gitna ng mga Gentil. Hindi ba niyon ipapakita na ang Diyos ay masyadong hangal, masyadong konserbatibo? Tanging kapag ang gawain ay nagsisimula nang lumaganap sa mga Gentil kung ano ang sinabi tungkol sa kanila, o ang kanilang kahihinatnan ay mabubunyag, kaya ang mga salita ng mga tao sa nakaraan, “Kami ang mga inapo ni David,” o “si Jesus ay anak na lalaki ni David,” ay higit na malaking mga kalokohang bagay na sabihin. Ang Aking gawain ay pinagbaha-bahagi. Hindi Ko tutukuyin ang isang usa bilang isang kabayo; sa halip, ang gawain ay naiiba alinsunod sa pagkakasunud-sunod nito.

Mga Talababa:

a. Nilalaktawan ng orihinal na teksto “ang mga pangalan ng.”